Περί του πολιτιστικού συλλόγου Πύργου Μονοφατσίου

Του Δημήτρη Χ. Παπαδόπουλου

Με αφορμή την εκλογή του νέου Δ.Σ. του πολιτιστικού συλλόγου Πύργου και παρακολουθώντας μακρόθεν την πρώτη του δραστηριότητα στο χωριό μας, δράττομαι της ευκαιρίας να καταθέσω δημοσίως κάποιες σκέψεις που έκανα.

Δεν φιλοδοξώ να διατυπώσω πράγματα τα οποία θα είναι καινούργια και πρωτόγνωρα, πλην όμως, να στρέψω το ενδιαφέρον και την περιέργεια του αναγνώστη στα αυτονόητα που όλοι γνωρίζουμε.

Στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων η αντίδρασή μου ήταν θετική. Έβλεπα ότι αρκετά από αυτά παιδιά αποτελούσαν ανέκαθεν μια παρέα. Ταπεινά φρονώ πως για το έργο το οποίο πρέπει να φέρει εις πέρας ένας πολιτιστικός σύλλογος, αυτό είναι το ιδανικό.

Αυτό είναι και το πλεονέκτημα που μπορεί να εκμεταλλευτεί το παρόν Δ.Σ. Βέβαια, το πλεονέκτημα πολύ εύκολα μπορεί να αντιστραφεί και τελικά να καταλήξει δίκοπο μαχαίρι. Εξηγούμαι όμως περισσότερο.

Δεν θα ήταν λάθος αν λέγαμε πως ένας πολιτιστικός σύλλογος αυτό που καλείται να κάνει είναι να εκφράσει τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιείται μια συλλογικότητα. Αυτό που ονομάζουμε «πολιτισμός» δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο τρόπος με τον οποίο τα μέλη μιας κοινότητας συναρτώνται μέσα από τις μεταξύ τους σχέσεις, με τέτοιο τρόπο, ώστε να καταλήγουν να αποτελούν μια ενιαία συλλογική ολότητα.

Ο εκφραστής του τρόπου διάρθρωσης της ολότητας αυτής είναι ο πολιτιστικός σύλλογος. Άρα, για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ο πολιτισμός δεν εκφράζεται τόσο στο περιεχόμενο των εκδηλώσεων – επί παραδείγματι, αν θα είναι θέατρο, ή μουσική βραδιά, ή κινηματογράφος, μολονότι και αυτά έχουν τη σπουδαιότητά τους, αλλά δευτερογενώς – όσο στον τρόπο με τον οποίο ο σύλλογος θα τις οργανώσει.

Η οργάνωση αυτή στην οποία θα προβεί, φανερώνει το επίπεδο των προσωπικών και διαπροσωπικών σχέσεων που υπάρχουν τόσο μεταξύ του συμβουλίου όσο και μεταξύ των κατοίκων με τον σύλλογο.

Έχοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, θεωρώ πως το γεγονός ότι υπάρχει το πνεύμα της παρέας στο Δ.Σ., πέρα από το ότι λύνει άμεσα πρακτικά προβλήματα αποφάσεων τις οποίες θα κληθεί να πάρει ο σύλλογος για την εκάστοτε περίπτωση, είναι ικανό να καλλιεργήσει το κλίμα της ομαδικότητας και να λειτουργήσει ως παράδειγμα συνεργασίας και συνοχής προς την ευρύτερη κοινωνία μας.

Συνεπώς, μπορεί να μεταδώσει προς τα έξω το καλό εσωτερικό του κλίμα οιστρηλατώντας με αυτό τον τρόπο τους υπόλοιπους συγχωριανούς μας. Ένα ακόμη θετικό που μπορεί να διακρίνει κανείς, είναι το γεγονός ότι όντας οι ίδιοι μια παρέα, και άρα, έχοντας το αίσθημα της ενότητας, αποφεύγονται τυχοδιωκτισμοί, οι οποίοι λειτουργούν υπονομευτικά της προαναφερθείσας ενότητας.

Ετούτο το πλεονέκτημα μπορεί να αντιστραφεί σε μειονέκτημα, όπως προείπα, στην περίπτωση που το πνεύμα της παρέας μετατρέψει το σύλλογο σε μια ιδιωτική περίπτωση, αποκόπτοντας με αυτό τον τρόπο εκείνη τη μερίδα των συγχωριανών που θα θελήσει να δραστηριοποιηθεί στο πλευρό του.

Πρώτα σαν κάτοικος του Πύργου που νοιάζομαι για το καλό του συλλόγου, κι έπειτα σαν φίλος, οφείλω να τους επιστήσω την προσοχή κάνοντας τον κίνδυνο ρητό.

Από τη θέση αυτή και με αυτό τον τρόπο τους εύχομαι καλή αρχή!