Οδοποιία Αχεντριάς – Μαριδάκι: Ο δρόμος της ντροπής

Του Δημήτρη Κατσαπρακάκη

Ο δρόμος από τον Αχεντριά προς το Μαριδάκι
εξυπηρετεί κάθε χρόνο χιλιάδες δρομολόγια
από παραθεριστές, προσκυνητές,
κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους και φυσιολάτρες.
Είναι ο μοναδικός δρόμος που δίνει πρόσβαση
στην ακτογραμμή του Δήμου Αρχανών – Αστερουσίων
σε ένα μήκος μεγαλύτερο από 10 km
και σε μία περιοχή στην οποία απαντώνται
το Μαριδάκι, ο Άγιος Νικήτας,
το Φοινικόδασος του Αγίου Αντωνίου
και ένα μοναδικό σε φυσικό κάλλος τοπίο.

Κι όμως ο δρόμος αυτός,
ο οποίος παραμένει ακριβώς ως έχει από το 1987,
όταν διανοίχτηκε από την Κοινότητα Αχεντριά,
παραπέμπει πλέον σε χώρα του τρίτου κόσμου:
βράχια που προεξέχουν, γκρεμοί και επικίνδυνα στενέματα,
κοψίματα στις λίγες τσιμεντοστρώσεις (βλέπε φώτο),
κάνουν ένα συμβατικό ΙΧ να χρειάζεται πάνω από 1 ώρα
για να διασχίσει τα μόλις 13,2 km του μήκους του.

Ο δρόμος αυτός αποτελεί ντροπή και προσβολή για όλους μας,
για όσους σχετιζόμαστε με αυτό τον τόπο
γιατί ποτέ δεν διεκδικήσαμε αυτό που του αξίζει,
για την τοπική και κεντρική ηγεσία,
που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά
να δώσει μία και καλή λύση.

Μία λύση που υπάρχει και είναι απλή (βλέπε χάρτες):
διαπλάτυνση σε 4,1 km υφιστάμενης οδοποιίας
διάνοιξη νέας χάραξης σε 3,3 km
και μία σήραγγα 405 m
και προφανώς πλέον ασφαλτόστρωση
αρκούν για να μειώσουν τα 13,2 km σε 7,8 km,
δηλαδή κατά 40%
και να δώσουν επιτέλους γρήγορη, άνετη και ασφαλή πρόσβαση
στη συγκεκριμένη περιοχή.

Ελπίζω η ανάρτηση αυτή να γίνει η αφορμή
για το προφανές και αυτονόητο…