Ντελιβεράδες: Σε απόγνωση βρίσκονται οι… αφανείς ήρωες της πανδημίας

Της Μαρίας Μουρελάτου

Οι εργαζόμενοι πάνω στους οποίους βασίστηκε το μεγαλεπήβολο εγχείρημα του lockdown παγκοσμίως, οι ταχυδιανομείς ή «ντελιβεράδες», ο κλάδος που απορρόφησε μεγάλο μέρος των κραδασμών της ανεργίας που έφερε η πανδημία το 2020, είναι υποαμειβόμενοι, συχνά ανασφάλιστοι, στο έλεος του εκάστοτε εργοδότη που ενίοτε τους χρησιμοποιεί ως «παιδιά για όλες τις δουλειές».

«Πέταξε τα σκουπίδια, σήκωσε αυτές τις κούτες, πλύνε τα πιάτα», είναι μερικές μόνο από τις εντολές που λαμβάνουν στα διαστήματα που δεν είναι καθ’ οδόν για κάποια παράδοση. «Δεν είμαστε δούλοι», αναφέρει χαρακτηριστικά μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο 36χρονος Ερρίκος, υπάλληλος ταχυφαγείου που το 2018 έφτιαξε τη σελίδα «Ντελιβεράδες της Ελλάδας» (σήμερα μετρά 24.365 ακόλουθους) ώστε να υπάρχει ένας τόπος συνάντησης εργαζομένων που τα δικαιώματά τους ως επί το πλείστον καταπατώνται.

Φτάνουμε τις 100 χιλιάδες

«Πριν από την πανδημία ήμασταν περίπου 50.000-70.000. Τώρα πρέπει να πλησιάζουμε τις 100.000. Με την αύξηση της ζήτησης για διανομές κατ’ οίκον, άνεργοι από άλλους κλάδους ή εργαζόμενοι που ήθελαν έξτρα εισόδημα, όπως ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, οδηγοί φορτηγών, σερβιτόροι ακόμα και δημόσιοι υπάλληλοι στράφηκαν στο delivery», λέει ο Ερρίκος. «Στην αρχή, αρκετοί συνάδελφοι φοβήθηκαν, δίσταζαν να βγουν έξω να δουλέψουν. Στη δεύτερη καραντίνα όχι τόσο. Ως εργαζόμενοι, είμαστε από τους πλέον εκτεθειμένους, γι’ αυτό θα έπρεπε να εμβολιαστούμε κατά προτεραιότητα. Εκτός από τον κορωνοϊό, τον τελευταίο χρόνο είχαμε και περίπου 10 θανατηφόρα ατυχήματα. Συνάδελφοι καταγγέλλουν συχνά αυτούς τους μήνες ότι τους τρακάρουν και στη συνέχεια τους παρατάνε και φεύγουν», αναφέρει ο Ερρίκος.

Οσο για την αντιμετώπιση από την πλευρά του εργοδότη, «δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις», λέει ο Γιάννης 40 ετών, οδηγός πλήρους απασχόλησης τα πρωινά και από τον Μάρτιο ντελιβεράς μερικής απασχόλησης σε σουβλατζίδικο στα δυτικά προάστια.

«Από τους επτά οι τρεις είναι ανασφάλιστοι. Από τα τέσσερα ευρώ την ώρα που βγάζω, σύνολο 16 ημερησίως, η πρώτη ώρα πάει στη βενζίνη. Ετσι είναι τα πράγματα, δεν αλλάζει τίποτα», καταλήγει ο ίδιος, επιβεβαιώνοντας ότι όλα τα έξοδα εξοπλισμού, κίνησης, συντήρησης οχήματος ακόμα και αυτά που αφορούν τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό καλύπτονται από την τσέπη τους, κατά παράβαση του πρόσφατου Ν4611/2019.

Να γίνουν έλεγχοι

Από το υπουργείο Εργασίας ζητούν το αυτονόητο: Να γίνουν επιτέλους έλεγχοι του ΣΕΠΕ και να εφαρμοστεί ο νόμος. Για το νέο έτος, ονειρεύονται μία μεγάλη πανελλαδική απεργία που θα κάνει σε όλους ξεκάθαρο πόσο πολύτιμοι είναι αλλά και… κάτι ακόμα: Οτι είναι άνθρωποι με οικογένειες και θεσπισμένα εργασιακά δικαιώματα που δυστυχώς μένουν στα χαρτιά. Εναλλακτικά, όπου λείπει η ενσυναίσθηση, ο Ερρίκος προτείνει και τη μέθοδο της προσομοίωσης. «Αυτή τη δουλειά πρέπει να την κάνεις μια εβδομάδα για να καταλάβεις…

skai.gr