Ένα μεγάλο συγγνώμη σε όλους.
Γράφει ο Αιμίλιος Παττακός
Θελω να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη από όλους για την ευθύνη που μου αναλογεί , γιατί για πολλά χρόνια έμεινα άφωνος υπομένοντας με απάθεια αυτή την ιδεολογική μετάλλαξη της χώρας μου μη δίνοντας σημασία στα ξεκάθαρα σημάδια που έδειχναν την πορεία.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη για το ότι δεν προσπάθησα να αλλάξω την πορεία αυτού που έβλεπα να έρχεται , αλλά το αντιμετώπισα με απάθεια και γυρίζοντας το κεφάλι από την άλλη μεριά.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που δεν έδωσα όσο έπρεπε τους ιδεολογικούς αγώνες που χρειαζόταν για να υπερτερησουν οι ιδέες της λογικής και της ευθύνης φοβούμενος το κόστος της σύγκρουσης.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που ενώ οι λίγοι που ήταν μειοψηφία πάντα , ήταν όμως θορυβώδεις και πιο δυναμικοί , έδιναν την εντύπωση ότι είναι πολλοι και γνωρίζουν την απόλυτη αλήθεια και τους άφηνα να ελέγχουν τη χώρα.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί απορροφημένος στα πρόβληματα του και στην καθημερινότητα μου , θεωρούσα τα μικρά μεγάλα, δεν σήκωσα ποτέ ανάστημα για να σταματήσω την κατρακύλα που έρχεται αλλά είχα το κεφάλι μου κάτω σαν την στρουθοκάμηλο.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη όταν έβλεπα συμπεριφορές που μου ήταν ξένες προς την αισθητική μου και τον πολιτισμό μου ήμουν δειλός για να αντισταθώ στον ξεπεσμό και την ξεφτίλα.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη από την πατρίδα μου , γιατί δεν την υπερασπιστηκα σθεναρά όταν έβλεπα να πλησιάζει η καταστροφή και να έρχονται άνθρωποι να με κυβερνήσουν με λογικές η εμείς ή αυτοί.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί δεν προσπάθησα να πείσω ανθρώπους με αστική παιδεία και σκέψη ότι αυτοί που φέρνουν αυτό το διχασμό και αυτές τις ιδέες που έχουν καταδικαστεί παντού στον κόσμο , δεν γνωρίζουν όρια , είναι διεθνιστές και έχουν ξένη προς τα συμφέροντα της χώρας ιδεολογία.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο που δεν προέταξα την ιδεολογία μου η οποία έχει επικρατήσει σε όλο τον κόσμο κατά κράτος , αλλά βρισκόμουν κάτω από τις προσταγές και τα κέφια της αριστεράς.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που είχα ενοχικά σύνδρομα τα οποία δεν μου επέτρεπαν να υποστηρίξω τις ιδέες μου και να γίνομαι υποχείριο των Αριστερών , γιατί δεν ήθελα να τους δυσαρεστησω έστω και αν έλεγαν κάτι ψεύτικο , τρελό ή ανέφικτο.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που σαν μαθητης δεχομουν μπουλινγκ από καθηγητές και μαθητές ότι η δικιά τους ιδεολογία είναι πατριωτική και μόνο η αριστερά έχει προσφέρει στη χώρα ενώ η δεξιά είναι φασιστικη μαζί με προπαγανδα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και για πολλά ζητήματα και δεν αντέδρασα γιατί φοβόμουν τον αποκλεισμό και τη στοχοποίηση.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί προδωσα τους προγόνους μου οι οποίοι κράτησαν τη χώρα με τόσες μάχες και θυσίες στη σωστή πλευρά του κόσμου και δεν τους υπερασπιστηκα βάζοντας τη μεγαλοψυχία και τη συγχώρεση που με διακρίνουν.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που ενώ έβλεπα κάποιους ανάξιους και κενούς τους στήριζα δίνοντας έτσι βάση στους καταστροφείς να ξεφύγουν από τη μιζέρια τους και την ανυποληψία τους , παίρνοντας τροφή από τις ατέλειες και τα λάθη του συστήματος.
Να ζητήσω συγγνώμη που ποτέ δεν σηκώθηκα από τον καναπέ και αν το έκανα , το έκανα για λάθος πράγματα και σε λάθος ώρα αφήνοντας τις τύχες μου να τις διαφεντεύουν κάποιοι συνδικαλιστές και συντεχνίες που αποκομουσαν δικά τους ωφέλη.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που δεν μπόρεσα να πείσω τους συμπολίτες μου να μη χάσουν και δωρίσουν την ψήφο τους και την εθνική τους αξιοπρέπεια σε ένα κόμμα που έχει διεθνιστική ατζέντα και διαφορετική σκέψη στα εθνικά θέματα για να γλιτώσουν τον ΕΝΦΙΑ.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που δεν βοήθησα με τις λίγες μου δυνάμεις ο λαός μου να έχει καλύτερη σκέψη και κρίση και να μην άγεται και φέρεται από αυτόν που θα του τάξει τα ανέφικτα ή από αυτόν που θα φωνάζει δυνατότερα και δεν αφήνει μια λογική φωνή να ακουστεί γιατί δεν είχε την παιδεία να τον ακούσει.
Να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που δεν επέλεγα πάντα με βάση την αξιοκρατία αλλά είχα ως γνώμονα το προσωπικό συμφέρον κάνοντας έτσι τους καλούς και αγαθούς να αποστασιοποιηθούν, αφήνοντας όμως το πεδίο ελεύθερο για τους πονηρούς.
Να ζητήσω ένα μέγαλο συγγνώμη που επέστρεψα να υστερεί η χώρα μου σε παιδεία και σε πολιτισμό και να επικρατεί ο νόμος της της ζούγκλας.
Επέτρεψα τα σχολεία και τα πανεπιστήμια από χώροι μάθησης να είναι χώρος προπαγάνδας και ανομίας.
Τέλος να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη από τη Μακεδονία μας που δεν τη βοήθησα όσο χρειαζόταν όταν με είχε ανάγκη.
Πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς που σκέφτεται με γνώμονα το εθνικό συμφέρον στα γραφόμενα μου να αναγνωρίζει και τα δικά του λάθη και αστοχίες που έφεραν σε αυτό το σημείο την πατρίδα και ο καθένας από το μετερίζι του να δώσει τον καλό αγώνα για να αλλάξει κατεύθυνση η χώρα λίγο πριν πέσει στον γκρεμό..
Βέβαια για να συμβούν αυτά πρέπει να δοθεί ο ξεκάθαρος αγώνας υπέρ των ιδεών που τόσο παραλείψαμε στο παρελθόν να δώσουμε,που στον οποίο και σε αυτό το προσκλητήριο δεν δικαιολογείται άγνοια μα ούτε και απόντες
Αν όμως όλοι δεν αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και τις παραλείψεις μας δεν αλλάξουμε σκέψεις και πορεία φαντάζεστε ότι το φορτίο για να σηκωθει μονο απο ενα μετανουντα όπως ο απατος μου είναι πολύ βαρύ και ανέφικτο.
