Διάφορα, επίκαιρα …
Κύριε Περιπατητή, ζητώ συγγνώμη που κάνω κατάχρηση του χρόνου σας, όμως με όσα συμβαίνουν γύρω μας, κοντεύω να τρελαθώ. Ξεκινώ από μια πληροφορία που διάβασα στην εφημερίδα σας και όταν συνειδητοποίησα περί τίνος πρόκειται, το μυαλό μου πήρε ανάποδες στροφές … και μετά μιλάμε για πρόοδο, για ανάκαμψη, για ανάπτυξη… έγραψε κάποιος ότι ψάχνοντας για ισοδύναμα, αντί να επιβληθεί φόρος στην ιδιωτική εκπαίδευση (και πολύ σωστά), φορολογήθηκε το κρασί, το ούζο, η τσικουδιά … προϊόντα που παράγονται εδώ.
Γιατί, δηλαδή, αντ’ αυτών δεν φορολογήθηκε το ουίσκυ, το τζιν, η βότκα και άλλα εισαγόμενα ποτά; Γιατί δεν φορολογήθηκε ο καπνός που αποδεδειγμένα βλάπτει την υγεία μας και θα ήταν ένα κίνητρο για τους καπνιστές να κόψουν το τσιγάρο.
Γιατί δεν φορολογήθηκαν τα γαλλικά και τα ιταλικά τυράκια, τα γερμανικά αλλαντικά, τα ολλανδικά κρεατικά, τα εισαγόμενα μοσχαράκια και τα κάθε λογής είδη, που αποτελούν ανταγωνιστικό παράγοντα για τον έλληνα αγρότη, γεωργό, κτηνοτρόφο και παραγωγό, γενικά;
Όταν στα προφανή δυσκολευόμαστε, σκοντάφτουμε και λοξοδρομούμε, τι να πούμε για την ενίσχυση της πρωτοτυπίας, της καινοτομίας και της κάθε καινούριας ιδέας, που μπορεί να μας πάει ένα βήμα μπροστά;
Διάβασα και για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, που θα δοθούν –τελικά- στη γερμανική εταιρεία, με τις ίδιες προδιαγραφές και όρους, όπως ήταν να γίνει από πέρυσι. Και αυτό θα υλοποιηθεί –λέει- στο τελευταίο τετράμηνο του 16. Άκουσον, άκουσον … Αν είναι να έχουμε κάποιο όφελος απ’ αυτή την ενέργεια, γιατί κάναμε τους δύσκολους και αφήσαμε να περάσει ήδη ένας χρόνος απραξίας και άλλος ένας χρόνος το ’16, για να αρχίσει να διαφαίνεται κάποια πρόοδος;
Κύριε Περιπατητή, σας είπα ότι πηγαίνει να μου στρίψει … ανοίγω το πρωί την τηλεόραση και μήνες τώρα όλο τα ίδια και τα ίδια. Μα δεν υπάρχει τίποτα καινούριο, στο εσωτερικό; Συνέχεια για τις 100 δόσεις, για τα κόκκινα δάνεια και για τα ισοδύναμα. Το μόνο που αλλάζει είναι η αμφίεση των τηλεπαρουσιαστών/τριών, από το ένα μοντελάκι στο άλλο. Στην πρωινή ζώνη –έτσι για το διαφορετικό- είδα και δυο καλλίγραμμες κοπέλες –το καλό να λέγεται- με πολύ κοντές φουστίτσες, που διαφήμιζαν ένα μηχανηματάκι, μια συσκευή που έκανε μια βαθειά και ριζική αποτρίχωση στα πόδια. Η συσκευή κοστίζει €19,99. Πάνω στο καλύτερο, έπεσε σε πρώτο πλάνο η τιμή και το σποτάκι άλλαξε, για ένα άλλο προϊόν. Ούτε και στο χώρο αυτό υπάρχει τόλμη … η αποτρίχωση σταμάτησε στα πόδια!
Το άλλο θέμα, που μας απασχολεί επίσης κάθε μέρα και που θα μας απασχολεί μόνιμα και βασανιστικά και στο μέλλον, είναι το μεταναστευτικό. Κάποια νησιά μας έχουν καταληφθεί. Μπορεί να μην ηχεί και τόσο οδυνηρό, επειδή αυτό έγινε με … ειρηνικά μέσα. Κάτι ανάλογο γίνεται και με τον τουρισμό τα καλοκαίρια, όπου σε ένα μικρό νησί οι τουρίστες μπορεί να είναι περισσότεροι από τους κατοίκους του νησιού. Αν αυτό δεν λέγεται κατάληψη, τότε τι … αυτό που κάνουν κάποιες μειοψηφίες μαθητών στα σχολεία για τα τοστ του κυλικείου και άλλα προβλήματα και «προβλήματα»; Μόνο που οι τουρίστες αφήνουν και κάτι στον τόπο, ενώ δεν ισχύει το ίδιο και με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Εκτός αν ισχύει εκείνο που δήλωσε κυρία, πρώην υπουργός της σημερινής αριστερής (;) κυβέρνησης, ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι πηγή εσόδων για τον τόπο, επειδή πληρώνουν για να φορτίσουν τα κινητά τους και γενικά η εισβολή αυτή (ειρηνική πάντα) ισοδυναμεί με αύξηση του τουρισμού. Ευτυχώς, το μήνυμα πέρασε στο ανώτατο επίπεδο και τεχνηέντως όσο και σιωπηρώς, η κυρία αυτή δεν φιγουράρει στο πάνθεον του σημερινού υπουργικού συμβουλίου. Να που ορισμένα θέματα γίνονται κατανοητά και συλλαμβάνονται από τις κεραίες κομματικού μηχανισμού της κυβερνητικής παράταξης.
Και κάτι άλλο, μια και μιλάμε για πρόσφυγες και μετανάστες… Και να διευκρινίσουμε ότι πρόσφυγας (δηλ. φυγάς) είναι εκείνος που αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον τόπο του, όπως είναι σήμερα οι πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ … και οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, το ’22. Ενώ, μετανάστες είναι εκείνοι που –κυρίως για λόγους οικονομικούς- επιλέγουν να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη, ένα άλλο τόπο εγκατάστασης, όπως ήταν οι Έλληνες που μετανάστευσαν στην Αμερική, την Αυστραλία και αργότερα, στη Γερμανία. Λέγαμε, λοιπόν, ότι για κάποιους λόγους (λόγους λεπτότητας;) ο όρος λαθρομετανάστης έχει τεχνηέντως παραμεριστεί – εκτός και αν δεν εισέρχονται πια στη χώρα μας λαθραία μετανάστες. Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που εισέρχεται παράνομα σε μια χώρα, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα; Από την άλλη, εγγράφεται στο ενεργητικό της Ελλάδας η ισότιμη μεταχείριση που απολαμβάνει και η κατηγορία αυτή των μεταναστών. Μπορούμε να φανταστούμε την τύχη εκείνου που σε αναζήτηση μιας καλύτερης … μοίρας, εισέρχεται παράνομα … στη Β.Κορέα;!!! … ή (ακόμα χειρότερα) σε κάποια χώρα της Κεντρικής Αφρικής; Το βέβαιο είναι ότι το πρόβλημα της εισροής μεταναστών θα συνεχίζεται και θα οξύνεται ιδιαίτερα με τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες του χειμώνα. Ο καθένας μας μπορεί να φανταστεί το δικό του εφιαλτικό σενάριο, αφού οι μέχρι τώρα αφίξεις είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ο πληθυσμός που υποφέρει (πολιτικά και οικονομικά) είναι μεγάλος και η Ασία με τον πληθυσμό της είναι … ατελείωτη!!!
Πόσο μπορεί να αντέξει η … μικρή Ευρώπη; Από την άλλη, όσο ανεπτυγμένα κι αν είναι τα «διαπολιτισμικά» αισθήματα των Ευρωπαίων, είναι αμφίβολο αν η ανάμιξη αυτή μπορεί ποτέ να καταλήξει σε μια ομοιογενή κοινωνία. Οι προσφυγο-μετανάστες που εισέρχονται (και μέσω της χώρας μας) στην Ευρώπη έχουν άλλη νοοτροπία, άλλα ήθη, άλλα έθιμα και άλλη θρησκεία. Ειδικότερα, στο θέμα της θρησκείας και με δεδομένο ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι μουσουλμάνοι (καλές και άξιες όλες οι θρησκείες), τα διεθνή γεγονότα της τελευταίας δεκαπενταετίας, δείχνουν ότι δεν πρόκειται απλώς για μία διαφορετικότητα. Πρόκειται για ένα θρησκευτικό επεκτατισμό, του οποίου δείγματα αντικρίζουμε με δέος όλα αυτά τα χρόνια. Ακραίες μουσουλμανικές οργανώσεις, επιφανειακά ή υπόγεια συνεργαζόμενες, δημιουργούν με τις αποτροπιαστικές τους ενέργειες, καταστάσεις πρωτόγνωρες για τις κοινωνίες του δυτικού κόσμου.
Ειδικότερα, η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής θέσης της υποδέχεται (ό,τι υποδοχή κι αν είναι αυτή) κάθε μέρα γύρω στις 3.500 ψυχές, που κατακλύζουν δρόμους, πλατείες, σταθμούς, οικόπεδα, ακόμα και χωράφια. Μπορεί να έχουν πρόθεση να μη μείνουν στη χώρα μας, όμως η πολιτική αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, με το να κλείνουν τα σύνορά τους, ουσιαστικά θα δημιουργήσει μεγάλες συγκεντρώσεις μεταναστών στη χώρα μας. Οι άνθρωποι αυτοί, λίγο που το κλίμα μας είναι ήπιο το χειμώνα, λίγο με την ευσπλαχνία και την ανεκτικότητα των κατοίκων, θα επιλέξουν να παραμείνουν εδώ, όσο χάλια κι αν είναι οι οικονομικές μας προοπτικές. Ίσως, η –παρόλα ταύτα- συνολική διαβίωσή τους να είναι καλύτερη από εκείνη της χώρας που εγκατέλειψαν. Κάτι τέτοιο βολεύει και την υπόλοιπη Ευρώπη, που χρονοτριβώντας και πελαγοδρομώντας, όλο και κάτι κερδίζει, αποφεύγοντας να δεχτεί περισσότερους πρόσφυγες.
Κύριε Περιπατητή, είδα προ καιρού στην τηλεόραση μια τελετή, που πήρε μεγάλη δημοσιότητα –σκόπιμα;- από όλα τα ΜΜΕ. Ήταν παρών και ο πρωθυπουργός μας και ο Λουξεμβούργιος υπουργός Εσωτερικών, Ζαν Άσελμπορν κ.α. Επρόκειτο για καμιά τριανταριά (30) Σύρους, που έγιναν δεκτοί για να μετεγκατασταθούν στο μικρό Λουξεμβούργο!!! Έτσι, το Λουξεμβούργο καθάρισε. Έδειξε ένα καλό πρόσωπο, δημόσια και μπορεί να θεωρεί ότι έχει εκπληρώσει τις μεταναστευτικές του υποχρεώσεις. Μπροστά στον αστείο αυτό αριθμό, η χώρα μας δέχεται αλλεπάλληλα κύματα προσφύγων (3.500 καθημερινά) . Μάλιστα, 600.000 πρόσφυγες έχουν περάσει από την Ελλάδα, με προορισμό την Ευρώπη. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκες … σίτισης, καθαριότητας, στέγασης. Ως ποιο σημείο θα συνεχιστεί αυτό το κοινωνικό φαινόμενο; Και όπως σας ανέφερα, δεν πρόκειται για κάποια κοινωνική ομάδα που έχει προοπτικές αφομοίωσης και προσαρμογής στις δικές μας κοινωνίες. Επιπλέον, με την αυξητική τάση που έχουν, μπροστά στην υπογεννητικότητα που πλήττει τη χώρα μας, βλέπω μετά μια δεκαετία και κάτι, να μη διδάσκονται στα σχολεία μας τα θρησκευτικά (όπως έχει ήδη προτείνει ή υπαινιχθεί κάποια υπουργός μας), αλλά να διδάσκεται το κοράνιο, μια που οι άνθρωποι αυτοί θα είναι η πλειοψηφία στην Ελλάδα. Υπάρχουν, βέβαια και οι θέσεις περί πολύ-πολιτισμικότητας, περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όλες αυτές οι ωραίες και υψηλές έννοιες. Προς το παρόν, εμείς τους υποδεχόμαστε, τους βοηθούμε όπως μπορούμε και τους κατανοούμε. Εκείνοι;
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Κ.Τ.Π.