Πρωτογενής τομέας: Ο μεγάλος ασθενής εκδικείται…
Του Γιώργου Ματαλλιωτάκη*
Ο πρωτογενής τομέας, ο μεγάλος ασθενής της Ελληνικής οικονομίας, τις ημέρες της ουκρανικής κρίσης παίρνει την …εκδίκηση του καθώς η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε στην επιφάνεια τα κακώς κείμενα πολλών δεκαετιών στην παραγωγική διαδικασία της χώρας μας.
Διαχρονικά ρίξαμε όλο το βάρος μας στον τουρισμό και αφήσαμε χωρίς σχέδιο την πρωτογενή παραγωγή μας υποβαθμίζοντας τη σημασία που έχει για την ανάπτυξη της χώρας, τις τοπικές οικονομίες, την απασχόληση, τη μεταποίηση και τις εξαγωγές,.
Εγκαταλείψαμε ή περιορίσαμε «χρυσοφόρα» αγροτικά προϊόντα, αρκεστήκαμε σε πολλές περιοχές ακόμα και στην Κρήτη σε μονοκαλλιέργειες και αφήσαμε ακαλλιέργητα χιλιάδες στρέμματα γης ή άλλαξαν χρήση γιατί οι ιδιοκτήτες τους αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον τουρισμό.
Αποτέλεσμα όλης αυτή της κατάστασης σήμερα με τον πληθωρισμό και τους περιορισμούς στο διακρατικό εμπόριο βασικών διατροφικών προϊόντων η Ελλάδα να κινδυνεύει άμεσα από επισιτιστική κρίση.
Την ίδια ώρα στα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής μας τομέας έρχεται να προστεθεί η δραματική αύξηση του κόστους παραγωγής η οποία και έχει οδηγήσει στην αύξηση των τιμών σε όλο το εύρος των προϊόντων του πρωτογενή τομέα και στην ακρίβεια που δοκιμάζει τα ελληνικά νοικοκυριά .
Τα μαύρα σύννεφα της επαπειλούμενης επισιτιστικής κρίσης και της κατακόρυφης αύξησης του κόστους παραγωγής καθιστούν πλέον επιτακτική την ανάγκη λήψης μέτρων στο πλαίσιο ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για τη στήριξη των αγροτών μας. Και αυτά τα μέτρα θα αντιμετωπίζουν την αύξηση στις τιμές της ενέργειας, τους λογαριασμούς άρδευσης, των λιπασμάτων και των ζωοτροφών.
Παράλληλα οφείλουμε να συμφωνήσουμε, πριν σχεδιάσουμε πολιτικές που θα βγάλουν τον αγροτικό τομέα από την κρίση, ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι πολλά και σύνθετα.
Είναι καιρός να δώσουμε απαντήσεις σε κρίσιμα ζητήματα: Για το είδος και την ποιότητα της τεχνογνωσίας που παρέχουμε στους αγρότες. Για τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις συνεργατισμού ομάδων παραγωγών. Για την αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων µε παραγωγικά και αναπτυξιακά κριτήρια. Για την αναβάθμιση των υποδομών και των δομών των αγροτικών εκµεταλλεύσεων.
Και τέλος να δεχθούμε τον καταλυτικό ρόλο των αγροτών μας στην ελληνική οικονομία.
*Δρ.Γιώργος Ματαλλιωτάκης
Διδάσκων ΕΛΜΕΠΑ και ΕΑΠ
Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης ΠΕ Ηρακλείου