Περί πολιτικών ο λόγος

γράφει η Νανά Ζαφειροπούλου Πολιτεύτρια Β’ Αθηνών

Καλή εβδομάδα σε όλες και σε όλους! Ως πολιτικός θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες αυθόρμητες και ανθρώπινες σκέψεις μαζί σας αφού σας ευχαριστήσω για τη στήριξη και την αγάπη σας. Μερικές φορές, αναπολώντας το παρελθόν, ανακαλύπτω ότι ποτέ δεν μου άρεσαν τα όμορφα λόγια, αν δεν ένιωθα πως είναι αληθινά… κάποιες στιγμές φοβάμαι τους ανθρώπους που λένε πάντα όμορφα λόγια…
Κι όχι με την καταλυτική έννοια του φόβου, αλλά με την έννοια της εμπιστοσύνης.
Νομίζω ότι κάτι καλά υποκρύπτουν.
Αλλά κι ο λόγος για να σταθεί, πρέπει να γίνεται πράξη. Και τις περισσότερες φορές τα λόγια μας απέχουν μακράν απ’ τις πράξεις μας.
Τις πιο πολλές στιγμές οι άνθρωποι ξεστομίζουν μόνο αυτό που έχεις ανάγκη να ακούσεις,
αυτό που θα “χαϊδέψει” τα αυτιά σου,
αυτό που δεν θα φέρει αντιπαλότητα.
Άλλο σκέφτονται κι άλλο λένε, χρησιμοποιώντας τον όμορφο λόγο ως παραλήπτη μιας υποκρισίας.
Γιατί υποκρισία είναι, όταν άλλα σκέφτεσαι κι άλλα λες, εκτός κι αν απέχεις, δεν πεις τίποτα.
Κοινώς όπως πολλές φορές λέω: μη μιλάς Νανά, αν δεν είσαι σίγουρη για αυτό που θα πεις.
Το προτιμώ απ’ το να λέει κάποιος κάτι που δεν αισθάνεται…
Προτιμώ την πλήρη αλήθεια, απ’ την συσκευασμένη ωραιοποίηση πλασμένης μυθοπλασίας.
Και υπάρχει και η παροιμία του λαού που ποτέ δεν πέφτει έξω: ” όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι ”!
Προσωπικά δεν γνωρίζω τα πάντα, δεν πιστεύω τα πάντα, υποψιάζομαι τα πάντα και αναμένω τις πράξεις ως καταθέτες των λόγων…. Να είστε σίγουροι ότι υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί με ήθος και αξίες.

Με σεβασμό και αγάπη,
Αθηνά – Νανά Ζαφειροπούλου
Πολιτεύτρια Β’ Αθηνών