Επιθετικό παιδί: ίσως κάποιον μιμείται – Στελίνα Αντουλινάκη, Ψυχολόγος

Η επιθετικότητα στα παιδιά είναι ένα φαινόμενο που απασχολεί γονείς και εκπαιδευτικούς και προειδοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που δε σχετίζεται μόνο με το θυμό. Φαίνεται πως και άλλα συναισθήματα όπως ζήλεια, φόβος, ντροπή και ενοχή βρίσκονται πίσω από αυτή.

Πέρα από τους βιολογικούς παράγοντες, δηλαδή τις ορμόνες και τη λειτουργία του εγκεφάλου που είναι βασικές αιτίες, αξίζει να εστιάσουμε στους εξωγενείς παράγοντες και συγκεκριμένα στο οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού.

Στη συναναστροφή σου μαζί του, οφείλεις να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός σε αυτά που λες και κάνεις τόσο σε εκείνο όσο και σε τρίτους. Χρησιμοποιώντας φράσεις όπως «Θα δεις τι θα πάθεις», «Θα σε δείρω» ή αντίστοιχα στην περίπτωση που βρίζεις το μπροστινό σου στο δρόμο γιατί δεν προχώρησε γρήγορα όταν άναψε το φανάρι ή όταν τσακώνεσαι με το/τη σύζυγο σου έντονα μπροστά στο παιδί, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία του. Το παιδί θα θεωρήσει μια δική σου επιθετική συμπεριφορά ως αποδεκτό τρόπο επικοινωνίας.

Επιπλέον, χρειάζεται να γνωρίζεις τι παρακολουθεί στην τηλεόραση και στο Internet. Κινούμενα σχέδια που φαίνονται αθώα μπορεί να επηρεάσουν με κάποια στιγμιότυπά τους ιδιαίτερα τα παιδιά σε μικρές ηλικίες. Ακόμη, ηλεκτρονικά παιχνίδια που εστιάζουν στην επιθετικότητα ενδέχεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις.

Πως μπορείς να χειριστείς μια επιθετική συμπεριφορά;
1. Πρόσεξε τη δική σου συμπεριφορά την παρούσα στιγμή. Αποτελείς το παράδειγμα προς μίμηση. Αν αντιδράσεις επιθετικά, το παιδί θα κάνει το ίδιο. Μη χρησιμοποιείς ξύλο, βρισιές, και φωνές, νομίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρεις αυτό που θες, ούτε να εφαρμόζεις την τιμωρία ως λύση.
2. Μίλησε απλά, λιτά, χωρίς περιττές λεπτομέρειες. Δώσε στο παιδί να καταλάβει ότι κατανοείς το συναίσθημά του, αλλά εξήγησέ του πως η πράξη του δεν είναι αποδεκτή. Βοήθησέ το να νιώσει ότι δε φοβάται να σου μιλήσει.
3. Καλλιέργησέ του την ενσυναίσθηση. Τη στιγμή που εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά, απόσυρε το κάπου ήσυχα να ηρεμήσει και φρόντισε να καταλάβει πως η συμπεριφορά του πονάει τους άλλους. Βάλτο στη διαδικασία να σκεφτεί πώς θα ένιωθε εκείνο αν του συμπεριφέρονταν αντίστοιχα.

Μην αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνει στο παιδί σου ! Να θυμάσαι μόνο πως οι συμπεριφορές διδάσκονται και μαθαίνονται.. το παιδί ότι βλέπει, αυτό επαναλαμβάνει…
Δείξει αγάπη, ζεστασιά, στοργή και υπομονή..δείξε το καλό παράδειγμα.. γιατί εσύ είσαι εκείνος που θα διαμορφώσει το χαρακτήρα του παιδιού σου, κάτι που θα το ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή του !!!

*Facebook: Στελίνα Αντουλινάκη – Ψυχολόγος