Βαθιά θλίψη έχει προκαλέσει τόσο στον καλλιτεχνικό χώρο όσο και στο Ηράκλειο ο θάνατος του Μανώλη Λιδάκη.
Σύμφωνα με το neakriti, η κηδεία του τραγουδιστή, που έφυγε από τη ζωή δύο ημέρες πριν κλείσει τα 65, θα γίνει το Σάββατο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στις 15:00, με τη σορό του να βρίσκεται στο ναό από τις 14:00, προκειμένου συγγενείς και φίλους να έχουν την ευκαιρία να τον αποχαιρετήσουν και να τον οδηγήσουν στην τελευταία του κατοικία.
Μανώλης Λιδάκης: Από την Κρήτη στην τηλεοπτική εκπομπή «Να η ευκαιρία»
Το 1982 είναι μια χρονιά-ορόσημο για τον Μανώλη Λιδάκη, καθώς φεύγει από το Ηράκλειο Κρήτης και ανεβαίνει στην Αθήνα παίρνοντας μέρος στην τηλεοπτική εκπομπή «Να η ευκαιρία». Η φωνή του θα κάνει αίσθηση και την ίδια χρονιά θα υπογράψει το πρώτο του συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία.
Ο πρώτος του δίσκος έχει την υπογραφή του Γιώργου Κατσαρού και θα ακολουθήσουν σημαντικές συνεργασίες, μεταξύ άλλων με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Γιώργο Νταλάρα και την Ελένη Δήμου.
Το τραγούδι του «Για να σε συναντήσω» θα κάνει μεγάλη επιτυχία, ο Μανώλης Λιδάκης γίνεται ευρέως γνωστός και ακολουθούν συνεργασίες με αξιόλογους καλλιτέχνες, όπως τον Δημήτρη Μητροπάνο, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τον Σωκράτη Μάλαμα, τη Γλυκερία, τον Παντελή Θαλασσινό.
Η μετακόμιση στην Κρήτη και το πρόβλημα υγείας
Τα τελευταία χρόνια ο Μανώλης Λιδάκης είχε μετακομίσει στην Κρήτη, τόπο καταγωγής του, όπου ζούσε και εργαζόταν από το όμορφο νησί του. Ο καλλιτέχνης μέσα από τα social είχε μοιραστεί αυτή την αλλαγή στη ζωή του με τους διαδικτυακούς του φίλους. «Μετά από 35 χρόνια, αποφάσισα για προσωπικούς λόγους να επιστρέψω εκεί που γεννήθηκα. Από εδώ πλέον θα εργάζομαι δισκογραφικά…».
Τα όνειρά του έμειναν στη μέση, καθώς αντιμετώπιζε ένα ορθοπεδικό πρόβλημα και χρειάστηκε για ένα διάστημα να απέχει επαγγελματικά. Ο ίδιος, πάλι, θα ενημερώσει μέσα από τη σελίδα του στα social: «Αγαπημένοι μου φίλοι και συνάνθρωποι, σήμερα έγινε το χειρουργείο. Έκανα τοπική αναισθησία και παρακολούθησα την αρθροπλαστική. Θέλω να ευχαριστήσω τον εξαιρετικό επιστήμονα Γεώργιο Κουβίδη, τα αδέλφια μου, Γιάννη και Χαρά, το προσωπικό του ΠΑΓΝΗ και τον Υπουργό Υγείας. Έδειξε απίστευτο ενδιαφέρον. Ναι, καλά διαβάσατε, ετοιμάζομαι να επιστρέψω στην κανονικότητα. Να είστε καλά και να υγιαίνετε! Παρακαλώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να σταματήσουν να ενοχλούν τους συγγενείς μου».
Ο
Μανώλης Λιδάκης μέσα από τα δικά του
λόγια: Γιατί δεν πήγαινε στις απονομές
των δίσκων του, οι μεγάλες επιτυχίες
και η δημοσιότητα
Ο καλλιτέχνης είχε μια πορεία 35 ετών στο τραγούδι. Ο ίδιος, σε παλαιότερη συνέντευξή του στην εκπομπή της Έλενας Κατρίτση, είχε αναφέρει σχετικά: «Στη δεκαετία του ’80 έχασα 6 χρόνια που δεν μπορούσα να ηχογραφήσω. Ο τότε βασιλιάς της δισκογραφίας, κύριος Μάτσας, μου επέβαλε να πω συγκεκριμένα τραγούδια. Κι εγώ του είπα: ”δε θα τα πω, γιατί μπορεί να με κερδίσεις στο συμβόλαιο, δε θα κερδίσεις όμως την ψυχή μου”. Mετά από 20 χρόνια τον είδα, του έδωσα το χέρι μου και του είπα ”περασμένα ξεχασμένα”. Δεν του κρατάω κακία, διότι αν νιώθω αρνητικά μέσα μου γι’ αυτόν συνεχώς αναπαράγω το κακό, άρα δε θα είμαι εγώ καλά».
Γιατί δεν πήγαινε ποτέ στις απονομές των δίσκων του; «Δεν εμφανιζόμουν γιατί δεν καταλαβαίνω με ποια ιδιότητα σου απονέμει κάποιος ένα βραβείο. Εμφανίζεται πάνω από εσένα που δούλεψες, πάνω από το συνθέτη που το έγραψε, πάνω κι από τον ποιητή που το έγραψε… Αυτός δεν έχει παίξει κανένα ρόλο στο να πάρεις το βραβείο» είχε αναφέρει στην ίδια συνέντευξη το 2011.
Ο καλλιτέχνης που αγαπήθηκε ιδιαίτερα είχε αναφέρει για το πώς ο ίδιος προσδιορίζει την επιτυχία και τη δημοσιότητα: «Επιτυχία δεν είναι να είσαι πρώτο όνομα στα μπουζουξίδικα. Βλέπω πολλούς να είναι πρώτα ονόματα με τεράστιες αφίσες στους δρόμους, αλλά εγώ δεν τους γνωρίζω… ούτε το ευρύ κοινό. Όσο για τη δημοσιότητα, είναι κάτι που πρέπει να προσέχεις, γιατί δεν είναι πάντα καλή. Δεν μπορείς να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις, γιατί σκέφτεσαι τι θα πει ο κόσμος. Π.χ., μπορεί να είσαι έξω μια βόλτα με το αγαπημένο σου πρόσωπο και να θέλεις να την αγκαλιάσεις, να της δώσεις ένα φιλί και να σε κοιτούν όλοι».
Το 2009 θα δει το όνομά του πρωτοσέλιδο στον Τύπο για μια δυσάρεστη υπόθεση. Στην ίδια συνέντευξη θα αναφέρει: «Έπρεπε να γίνει αυτό. Έπρεπε να γίνει γιατί… χρειάζεται να έρθει κάτι για να μας βάλει στη θέση μας και να μας υπενθυμίσει ότι υποχρεούμαστε να αγαπάμε τον εαυτό μας. Έγινε για το καλό μου… Δεν ξέρω τι συνέχεια θα είχε αυτή η ιστορία εάν δεν γινόταν αυτό το οποίο με φρέναρε».
Οι
δυσκολίες που πέρασε, η κατάθλιψη και
ο θάνατος που του χτύπησε τρεις φορές
την πόρτα
Ο Μανώλης Λιδάκης, στην τηλεοπτική του συνέντευξη στη δημόσια τηλεόραση πριν από 14 χρόνια θα μιλήσει τόσο για τις δύσκολες στιγμές του όσο και για την κατάθλιψη που είχε περάσει.
«Έχω ζήσει πολλές δύσκολες στιγμές. Έχω κοντέψει να πεθάνω τρεις φορές… Πήγα κι ήρθα… Έχω εκτεθεί από λάθη μου… Είμαι άνθρωπος του ρίσκου και είμαι έτοιμος να πληρώσω το τίμημα. Εγώ ποτέ δεν φοβόμουν να τσαλακώσω την εικόνα μου και να αναλάβω τις ευθύνες μου. Και με αυτή την έννοια άγγιξα πολλά πράγματα, δεν έμεινα όμως εκεί. Μόνο από τα λάθη σου μπορείς να διδαχθείς. Υπάρχουν πολλοί που έπεσαν, αλλά έμειναν εκεί. Έχεις δικαίωμα να πέσεις, δεν έχεις δικαίωμα να μην σηκωθείς όμως… γι’ αυτούς που αγαπάς, γι’ αυτούς που σ’ αγαπάνε».
Σχετικά με το θέμα της κατάθλιψης, ο Μανώλης Λιδάκης θέλησε να δώσει το δικό του μήνυμα:
«Θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε αυτούς που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Η κατάθλιψη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα βραχυκύκλωμα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρεις τι έχεις. Δεν μπορείς να πάρεις ένα ποτήρι από εδώ να το ακουμπήσεις εκεί… Μπορείς να την πάθεις είτε από μια πολύ μεγάλη χαρά, είτε από απογοήτευση, ερωτική ή λόγω απώλειας αγαπημένων ανθρώπων. Είναι μια αρρώστια, η οποία έχει το ίδιο όνομα για όλους αλλά εμφανίζεται διαφορετικά στον καθένα. Πρέπει πρώτα από όλα, όποιος το αντιμετωπίζει, να το παραδεχθεί. Εδώ το κρύβουν, φοβούνται να το πουν. Συνεπώς, το κουκουλώνουν, με αποτέλεσμα να κουκουλώνονται και οι ίδιοι μέσα στο πρόβλημα».
«Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι μόνος του, για να μη βασανίζει τους άλλους»
Σχετικά με τη συντροφικότητα, είχε αναφέρει ότι δεν είναι εύκολο ένας καλλιτέχνης να έχει συντροφιά. «Εγώ είμαι δύσκολος από μόνος μου. Δεν προσπαθώ να κάνω δύσκολη τη ζωή των άλλων. Δηλαδή, δεν προσπαθώ να κάνω κάτι για να πετύχω κάτι άλλο. Η αλήθεια είναι ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι μόνος του, για να μη βασανίζει τους άλλους…».
Μανώλης
Λιδάκης: Η τελευταία του τηλεοπτική
συνέντευξη
Τον περασμένο Ιούνιο, σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές του συνεντεύξεις, που έμελλε να είναι η τελευταία, είχε πάει καλεσμένος στο Studio 4.
Ο ίδιος θα πει: «Ακόμα και τώρα ντρέπομαι να βγω να τραγουδήσω. Δεν είμαι ο άνετος. Δεν έχω πολλή αυτοπεποίθηση, για να είμαι ειλικρινής. Από τη μια προσπαθείς να είσαι απλός και από την άλλη δεν το εκτιμάνε. Αν είσαι ψηλομύτης, πάλι την πληρώνεις. Είμαι απίστευτα ενοχικός, αλλά ενοχές ηλιθιότητας μακριά από μένα! Η ματαιοδοξία υπάρχει σε όλα τα επαγγέλματα, όχι μόνο στους καλλιτέχνες».
«Όταν αρχίζεις να τα βλέπεις όλα με τα μάτια αυτών που σε θαυμάζουν τρελαίνεσαι. Είναι έτσι ακριβώς όπως το είπε κάποιος, ”όταν έχεις λεφτά σε σέβονται, όταν έχεις όπλο σε φοβούνται και όταν είσαι στα Τάρταρα σου δίνουν μία να πας πιο κάτω, να ξεμπερδεύουν”. Ποτέ δεν ήμουν σε καλά χέρια, τίμια χέρια, ως καλλιτέχνης. Η εντιμότης είναι και στο συναίσθημα. Δεν λες άλλα μπροστά και άλλα από πίσω» είχε εξομολογηθεί ο Μανώλης Λιδάκης.
