
Με λαμπρότητα και έντονη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, γιορτάστηκαν ανήμερα Καθαρά Δευτέρα τα Αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της περιοχής.
Το πλήθος, μικροί και μεγάλοι, γέμισαν με χαμόγελα και γέλια τους δρόμους, κάνοντας το Γαλαξίδι σημείο συνάντησης και διασκέδασης για όλους.
Όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες του Γρήγορη Σαγματόπουλου για το iefimerida.gr η καρναβαλική εκδήλωση σήμα κατατεθέν της περιοχής είχε παλμό με τους κατοίκους και τους επισκέπτες να δημιουργούν μια… ευχάριστη ακαταστασία με αλεύρια και οι μουτζούρες.
Δείτε εικόνες από τα Αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι:
Λίγα λόγια για το έθιμο
Το έθιμο του Αλευρομουτζουρώματος έχει βαθιές ρίζες, που φτάνουν πιθανότατα στη Βυζαντινή περίοδο, όταν οι παλιάτσοι στους ιππόδρομους χρησιμοποιούσαν χρώματα για να βάψουν τα πρόσωπά τους.
Από το 1840 και μετά, με την ανάπτυξη της ιστιοφόρου ναυτιλίας, η γιορτή αυτή απέκτησε ιδιαίτερη σημασία. Οι Απόκριες και κυρίως η Καθαρά Δευτέρα ήταν σημαντικές εθιμικές γιορτές για τη ναυτική κοινότητα του Γαλαξειδίου. Ήταν η περίοδος για γλέντι και διασκέδαση, καθώς οι ναυτικοί ετοιμάζονταν να αποπλεύσουν για μεγάλες περιόδους, ενώ οι κάτοικοι της πόλης είχαν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τη συνηθισμένη καθημερινότητα.
Από την αρχή του Τριωδίου, σε πολλές γειτονιές άναβαν φωτιές, και σε πολλά καφενεία της πόλης η μουσική συνέχιζε να παίζει μέχρι αργά το πρωί. Το αποκορύφωμα αυτών των αποκριάτικων εορτών ήταν τα Γαλαξιδιώτικα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα. Εκεί, όπως αναφέρεται σε ιστορικά βιβλία, οι κάτοικοι «εν ευθυμία διατελούντες» συγκεντρώνονταν στην αγορά, στο λιμάνι του Γαλαξιδίου, και ξεκινούσε ο αλευροπόλεμος, το γνωστό Αλευρομουτζούρωμα, στο οποίο συμμετείχαν αρχικά μόνο άνδρες. Ρίχνανε αλεύρι ο ένας στον άλλον με γέλια, αστεία και πολλή χαρά.
Αργότερα, συμμετείχαν και γυναίκες. Οι επισκέπτες που δεν ήθελαν να λερωθούν με αλεύρι έπρεπε να έχουν στο μέτωπό τους μια μουτζούρα ή έναν σταυρό φτιαγμένο από βερνίκι παπουτσιών. Όσοι δεν το είχαν, γίνονταν εύκολα στόχοι για τους άλλους.
Ακόμα και σήμερα, το έθιμο του Αλευρομουτζουρώματος παραμένει αμετάβλητο και συνεχίζει να προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, οι οποίοι συμμετέχουν με ενθουσιασμό και χαρά.