Οι σύγχρονοι ρυθμοί και η ζωή μας στην καθημερινότητα
Γράφει ο Νίκος Π. Γκοντές
Δεν ξέρω πραγματικά πως μπορείτε εσείς να το αντιμετωπίζετε ή αν συμβαίνει σε εσάς. Αυτό που νιώθω και βλέπω εγώ από την δική μου δουλειά είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με παλιότερα. Έχουν δηλαδή αυξηθεί οι ώρες δουλειάς, η πίεση για τα χρονικά όρια είναι απίστευτη και οποιοσδήποτε προγραμματισμος είναι σαν να είναι μηδενικός, γιατί ενώ έχεις υπολογίσει κάτι προκύπτουν ταυτόχρονα και την τελευταία στιγμή πράγματα που σου ζητάνε να κάνεις στην δουλειά σου.
Προσωπικά και με επιλογή μου βέβαια κάνω πολύ παραπάνω πράγματα από όσο θα έπρεπε να κάνω. Όμως όσο και να μπορώ ή μέχρι να μπορώ θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι όλα εντάξει. Το ανθρώπινο σώμα όμως αλλά και ο νους, το μυαλό όσο και να επιμένουμε και να λέμε ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα έρχεται η στιγμή που εξαντλούνται.
Σε αυτό τώρα έρχεται να προστεθεί η πανάκριβη σε όλα ζωή μας. Ένα προϊόν δουλεύετε στην ίδια τιμή 10 χρόνια και οι αυξήσεις που παίρνει κάθε φορά απορροφούνται από την ίδια τη επιχείρηση.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι το πόσο πολύ έχουνε ακριβύνει τα πάντα και ειδικά τώρα με την πανδημία που θα περίμενε κανείς έστω να μείνουν ως έχουν. Αντί να γίνει δηλαδή αυτό βλέπεις παντού αυξήσεις ενώ η καθημερινή μας ζωή μπορεί να μας βγάλει συγκεκριμένα χρήματα αφού δεν έχει αλλάξει κάτι σε μας.
Φυσικά υπάρχουν και οι περιπτώσεις συνανθρώπων μας που έχουν χάσει δουλειές ή δεν έχουν καν δουλειά και έχουν να παλέψουν αυτή την πανάκριβη καθημερινότητα.
Σε ένα λοιπόν που δουλεύει και παράγει και προσφέρει στο κράτος βλέπει ότι είναι απίστευτες ώρες στη δουλειά του και στο τέλος του μήνα μένει άφραγκος. Εγώ τουλάχιστον στη δουλειά μου αυτό βλέπω. Πληρώνω βέβαια τα πάντα θέλω να είμαι συνεπής σε όλα αλλά αυτό που παρατηρώ είναι μία κατάσταση με τρελούς ρυθμούς με τρελές ώρες δουλειάς με μηδενικό προγραμματισμό γιατί όσο και να έχεις οργανώσει μια ατομική επιχείρηση δεν ξέρεις ποτέ θα θέλει κάποιος κάτι και δεν γίνεται να γίνεις χίλια κομμάτια.
Αυτό βέβαια το παρατηρώ ρωτώντας φίλους και γνωστούς και για δουλειές που βλέπεις να λένε το ίδιο ή το παρατηρώ και εγώ ο ίδιος εφόσον συνέχεια κινούμαι με το επάγγελμά μου στην αγορά.
Δεν ξέρω αν δεν γίνεται κάτι καλά αλλά το σίγουρο είναι ότι όλοι σιγοψιθυρίζουν ότι κάτι συμβαίνει! Γιατί στην αρχή για να είμαι ειλικρινής το έλεγα και νόμιζα ότι είμαι μόνος. Τελικά όμως κάθε μέρα συνειδητοποιούν πολύ ότι δεν πάει καλά η δουλειά!
Ας μας δώσει ο Θεός δύναμη και ειδικά αυτές τις ιερές μέρες φώτιση και υπομονή για να αντέξουμε την τρελή καθημερινότητα μας.
Καλό Πάσχα
